Kærkomin rigning

Aldrei þessu vant er ég feginn rigningunni. Nú fær golfvöllurinn okkar vætu sem kemur í veg fyrir að hann þorni upp. Eitt sumarið var slík þurrkatíð hér vestra að það kom ekki dropi úr lofti í fleiri vikur. Það hafði í för með sér að það þurfti að vökva öll grín, alla teiga og flestar brautir nær allan sólarhringinn. Á mesta þurrkatímanum þurfti jafnvel að kalla á slökkviliðið til að vökva golfvöllinn. Vætan er líka kærkomin fyrir túnið heima, undanfarna daga hef ég þurft að vökva nýlagt torfið frá morgni til kvölds en núna fær grasið náttúrulega vökvun og verður grænna fyrir vikið. Að lokum styttir þó upp og þá nær sólin að brjótast fram úr skýjunum. Ef það væri hægt að gefa veðurguðunum einhver góð ráð um hvernig sumarveðrið ætti að vera þá væri mitt draumaveður þannig að það rigndi bara á nóttiuni en það væri sól og blíða á daginn.